000 | 01625nam a2200217 i 4500 | ||
---|---|---|---|
250 | _a1ª | ||
997 | 0 | 0 | _e2 |
007 | ta | ||
008 | 191220s2019 sp e ||||1 spa d | ||
017 | _aVG 618-2019 | ||
020 | _a9788491514237 | ||
080 | _a821.134.4-31"20" | ||
100 | 1 |
_aGarcía Campos, Iván. _d(1974-) _931427 |
|
245 | 1 | 2 |
_aO viaxeiro perfecto _c/ Iván García Campos |
260 |
_aVigo _b: Galaxia _c, 2019 |
||
300 |
_a200 p. _c; 21 cm |
||
490 | 0 |
_a(Literaria _v; 406) |
|
520 | 3 | _aMario, un condutor, e Raimundo Martín, un ancián nada corrente, coinciden nunha ambulancia. Sen que ningún dos dous o pretenda, quedan unidos por un vencello inexplicable, coma se compartisen inconscientemente a solución dun enigma. Ese vínculo descoñecido vainos levar a facer unha viaxe, a derradeira viaxe de Raimundo. A vida de ambos vaise despregar conforme o coche percorre quilómetros. O tempo estenderase polo espazo coma quen desenrola unha alfombra na que os debuxos parecen estar dispostos seguindo a orde do azar. O viaxeiro perfecto amosa non como son as cousas en realidade senón como son realmente as cousas, tendo en conta que, as máis das veces, coma nas aventuras de ficción, a vida é accidentada e está dominada polas circunstancias. Cunha prosa ateigada de revelacións e faíscas inesperadas, da que o humor tamén forma parte, o autor de O imposible de desatar (Premio Blanco Amor 2010) crea dous personaxes inesquecibles, na xinea de James Boswell e o Dr. Johnson, para introducirnos no que é unha insólita novela de viaxes. |